Dziś (14 listopada 2022) w wieku 89 lat zmarł Jerzy Połomski - legendarny polski piosenkarz Urodził się 18 września 1933 w Radomiu jako Jerzy Pająk. Właśnie tam spędził dzieciństwo i wczesną młodość, gdzie ukończył Technikum Budowlane w Zespole Szkół Budowlanych. Po maturze wyjechał na studia do Warszawy. Zdał egzamin wstępny na wymarzoną architekturę, jednak nie został przyjęty. Później zdał egzaminy i został przyjęty do PWST w Warszawie na Wydział Estradowy. Na studiach jego wykładowca Ludwik Sempoliński zaproponował mu zmianę nazwiska na bardziej sceniczne (Jerzy Połomski. Studia ukończył w 1957 z dyplomem aktora dramatu i estrady. W 1958 roku zajął drugie miejsce w plebiscycie Polskiego Radia na najpopularniejszego polskiego piosenkarza. Pierwszy utwór dla radia, Piosenkę dla nieznajomej, skomponowaną przez Jerzego Haralda ze słowami Zbigniewa Kaszkura i Zbigniewa Zaperta, nagrał jeszcze jako student. Już wtedy zyskał popularność, która rosła z każdym rokiem. W 1961 roku zdobył drugą nagrodę na 1. MFP w Sopocie za utwór pt. Woziwoda, a w 1968 roku odebrał nagrodę Towarzystwa Przyjaciół Opola na 6. KFPP w Opolu za utwór Jest bałałajka. W 1973 zajął również trzecie miejsce podczas 11. KFPP w Opolu za utwór pt. Bo z dziewczynami. Chętnie sięgał też po przedwojenne utwory, takie jak m. in. To ostatnia niedziela, Kiedy znów zakwitną białe bzy, Każdemu wolno kochać, Młodym być. Teksty piosenek pisali dla niego m. in. Wojciech Młynarski, Adam Kreczmar, Agnieszka Osiecka. Z powodzeniem śpiewał covery zagranicznych przebojów m. in.: Kilimandjaro, My dear Clementine, House of the Rising Sun, Ach, co za noc. Nazywano go polskim Frankiem Sinatrą i Charles’em Aznavourem Koncertował zarówno w kraju, jak i poza jego granicami, między innymi w Wielkiej Brytanii, Danii, Czechosłowacji, ZSRR, Jugosławii, Rumunii i na Węgrzech, jak również na Kubie oraz wielokrotnie w ośrodkach polonijnych USA, Kanady i Australii. Połomski spędził kilka lat w USA, do których wyjechał w grudniu 1981 roku w ramach trasy koncertowej. Dostał zieloną kartę, ale gdy tylko zniesiono stan wojenny w Polsce, oddał ją, ku ogromnemu zdziwieniu konsula, i zdecydował się na powrót do kraju. W 1990 roku podczas 27. KFPP w Opolu otrzymał wyróżnienie za utwór Moja młodość ze słowami Agnieszki Osieckiej i muzyką Seweryna Krajewskiego. Za album pod tym samym tytułem, który sprzedał się w 50 tys. egzemplarzy, w 1998 roku otrzymał Złotą płytę. Wcześniej podobny sukces odniósł m.in. longplay Daj (1970). W 2006 roku po długiej przerwie nagrał nową wersję utworu Bo z dziewczynami wraz z zespołem Big Cyc, którą wykonali wspólnie na festiwalu TOPtrendy 2007 w Sopocie, a potem ponownie w 2013 roku podczas koncertu z okazji 25-lecia istnienia zespołu. W 2007 piosenkarz był jurorem na 44. Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. 20 kwietnia 2009 roku z rąk prezydent Warszawy Hanny Gronkiewicz-Waltz otrzymał nagrodę Złotego Fryderyka za całokształt twórczości. 16 czerwca 2013 roku podczas 50. KFPP w Opolu wystąpił na gali jubileuszowej przypominającej największe przeboje minionego półwiecza. Zaprezentował dwie piosenki: Daj oraz Bo z dziewczynami. Występował również w duetach: z Ireną Santor nagrał piosenkę Zakochani (CD Irena Santor Duety, 1996), a z młodymi wykonawcami śpiewał swoje przeboje: z Tatianą Okupnik Bo z dziewczynami (finał plebiscytu Viva Najpiękniejsi, 2008), z Anną Wyszkoni Nie zapomnisz nigdy (56. KFPP Opole), z Damianem Ukeje Bo z dziewczynami (Sylwester z Dwójką, wrocławski rynek, 2012). Brał udział w akcjach i koncertach charytatywnych, m.in. organizowanych przez fundację Anny Dymnej Mimo Wszystko. W 2013 roku wraz z innymi artystami nagrał piosenkę promującą czwartą edycję kampanii Pomaganie Jest Trendy, poświęconą upowszechnianiu wiedzy o autyzmie Autyzm nie musi być wyrokiem (jego zdjęcie znalazło się w kalendarzu, którego wydanie było elementem tej kampanii społecznej). Występował również podczas krakowskich koncertów Granie na szczekanie, z których dochód był przeznaczony na pomoc bezdomnym zwierzętom. W 2019 roku zakończył karierę artystyczną, powodem były problemy ze słuchem. Mieszkał w Warszawie, na Mokotowie. W lipcu 2021 przeprowadził się do Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie. Zmarł w Centralnym Szpitalu Klinicznym MSWiA w Warszawie. Nagrody i odznaczenia 1973: III Nagroda w konkursie Premier na 11. Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu za utwór pt. Bo z dziewczynami 1973: Nagroda Publiczności na 11. Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu za utwór pt. Bo z dziewczynami 1974: odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi 2000: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski 2008: Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” 2009: Złoty Fryderyk za całokształt twórczości 2016: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Aktualizacja: Dziś (23 listopada 2022) odbył się pogrzeb piosenkarza. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Starych Powązkach w Warszawie. BĘDZIE NAM GO BARDZO BRAKOWAĆ [*]