Zespól pałacowo-parkowy Pillnitz - uznawany jest za największy i najznamienitszy kompleks pałacowy w stylu chinoiserie [wym. szinuazri] w Europie. To dawna letnia rezydencja saksońskiej dynastii królewskiej, położona na południowo-wschodnich obrzeżach Drezna, około 15 km od jego centrum, bezpośrednio nad brzegiem rzeki Łaby. Pillnitz, jako posiadłość rycerska, była już wzmiankowana w 1335 roku. W 1694 roku nabył ją książę elektor Saksonii Jan Jerzy IV Wettyn (Johan Georg IV), a po jego dość wczesnej śmierci Pałac i Park Pillnitz przeszły na własność jego brata Fryderyka Augusta I Wettyna, elektora Saksonii i późniejszego króla Polski – znanego jako August II Mocny. W roku 1706 August Mocny przekazał posiadłość swojej metresie Annie Konstancji von Cosel, która mieszkała tutaj w latach 1713-1715. Gdy z czasem hrabina popadła w niełaskę i została uwięziona w Zamku Stolpen - pałac staje się miejscem rozrywki królewskiego dworu, a po jego rozbudowie letnią rezydencją. Było to miejsce znane z zabaw i hucznych wesel, określane krótko jako „miejsce uciech”… Obok „tradycyjnych” rozrywek, Pillnitz było też miejscem wielkich uroczystości weselnych: jak na przykład zaślubin Marii Józefy – córki cesarza Józefa I. z księciem Fryderykiem Augustem w roku 1719. Kompleks pałacowo-parkowy składa się z trzech pałaców: Pałacu Wodnego (Wasserpalais). Pałacu Górnego (Bergpalais) i z Nowego Pałacu (Neues Palais). Pomiędzy pałacami rozciąga się piękny barokowy ogród rekreacyjny (niem. der barocke Lustgarten). z licznymi rabatami kwiatowymi, fontannami i systemami boskietów, a w ich sąsiedztwie rozległy park, który założono po części w prostych artystycznie formach barokowych, po części w formie angielskiego parku krajobrazowego. Pałac Wodny (Wasserpalais) i Pałac Górny (Bergpalais) – zostały wzniesione w latach 1720-1724, pod kierownictwem słynnego architekta Matthäusa Daniela Pöppelmanna. Inspirowane modnym wówczas stylem chińskim, łączą w sobie cechy orientu i barokowe, pełne przepychu detale. W latach 1788-1791 dobudowano do nich boczne skrzydła rezydencyjne. W Pałacu Wodnym i w Pałacu Górnym od 1962 roku, mieści się Muzeum Rzemiosła Artystycznego (Kunstgewerbemuseum) - należące do Państwowych Zbiorów Sztuki w Dreźnie, założone w 1876 roku. Na wystawach stałych prezentowane jest rzemiosło artystyczne od XVII wieku po współczesny design oraz kilka historycznych pomieszczeń. Nowy Pałac (Neues Palais) wzniesiono w stylu klasycystycznym wraz ze skrzydłem kuchennym i kaplicą, w roku 1830, w miejscu najstarszej budowli pałacowej, która w 1818 r. została strawiona przez pożar. W Nowym Pałacu znajduje się Muzeum Pałacowe. Wystawa stała prezentuje unikatową w Dreźnie klasycystyczną halę kopułową, zrekonstruowaną królewską kuchnię dworską oraz katolicką kaplicę. Hala Kopułowa – to reprezentacyjna sala, niegdyś sala balowa i jadalnia. Zdobią ją malowidła m.in. autorstwa Carla Christiana Vogela von Vogelsteina. Kasetonową kopułę, wznoszącą się nad nią, unosi sześć kolumn korynckich, stojących wolno po każdej stronie kwadratowego pomieszczenia. Sala kopułowa pałacu Pillnitz to jedyny neoklasycystyczny budynek kopułowy w Dreźnie. Kaplica katolicka (Katholische Kapelle) w Nowym Pałacu jest kościołem halowym, wybudowanym w latach 1822-1829 i konsekrowanym w 1830 roku. Godne uwagi jest bogate wyposażenie oraz obrazy autorstwa Carla Christiana Vogela von Vogelsteina. Artysta przedstawia sceny z życia Maryi na dziesięciu panelach ściennych i stropowych, w tym na ołtarzu Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. W Nowym Pałacu znajdowała się Królewska Kuchnia Dworska (Königliche Hofküche), obsługująca co najmniej 70 osób. Została ona ściśle zorganizowana i podzielona na sektory zgodnie z poszczególnymi pracami do wykonania. Wyposażenie kuchni po części uległo dewastacji lub zaginęło. Kuchnia została zrekonstruowana i od 2003 roku znów lśni nowym, „starym” blaskiem. Dzisiejsze meble i części urządzeń kuchennych są historycznie wiernymi replikami. Prezentowane miedziane kuchenne naczynia pochodzą z dworu saksońskiego. Kompleks pałacowy otacza niezwykły pałacowy park (Schlosspark) o powierzchni 28 hektarów, z ogrodami chińskim, holenderskim, angielskim, żywopłotowym, gajem iglastym i aleją kasztanową. Na jego terenie znajduje się ponad 2000 drzew z różnych części świata, 600 roślin doniczkowych i około 35 000 kwitnących wiosną kwiatów i 240-letnia kamelia. Oprócz skarbów botanicznych atrakcjami parku są Pawilon Angielski, Pawilon Chiński, Gondola Trytona, oranżeria i palmiarnia.