Ο Πάνος ως στρατιώτης ήταν υπεύθυνος για την παραλάβη και διανομή της αλληλογραφίας της μονάδας. Μια μέρα κατέφθασε κάποιο τεύχος του περιοδικού της Νέας Εστίας (τεύχος 1274). Άνοιξε μια σελίδα στην τύχη και έπεσε πάνω στο "Υπόγειο" της Ρίτας Μπούμη-Παππά. Έσκισε προσεκτικά το φύλλο και στην επόμενη έξοδο το έδωσε στον Χάρη. Μετά από 2-3 μέρες το είχε μελοποιήσει. Το link με το τεύχος του περιοδικού: http://www.ekebi.gr/magazines/flipbook/showissue.asp?file=133213&code=8851 Από την εκπομπή "Πρόβα" της ΕΡΤ με τη Λιλάντα Λυκιαρδοπούλου (24/10/1987) ποίηση: Ρίτα Μπούμη-Παππά μουσική: Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας Ντραμς:Χρύσανθος Κορμπάκης Μπάσο:Μπάμπης Μπουτσελάκης Πιάνο:Στάθης Θεοχαράκης Σαξόφωνο:Βαγγέλης Σβάρνας Κιθάρα:Άγγελος Σκορδίλης Τους ήλιους δεν εμέτρησες που σε ζητήσαν τόσα χρόνια πού 'σαι γυναίκα με τα γαλάζια τσίνορα Σ' έκρυψε στο φουστάνι της η μαραμένη κοπέλα πέντε χειμώνες σ' έθαψαν σε χιόνι λασπερό Μεγάλη νυχτερίδα τρέφεται απ' τη νιότη σου γι' αυτό νωρίς βραδιάζει πριν χορτάσεις το μεσημέρι καίει στα ψηλά τα δώματα το κύμα του ξανθό λούζει τους δρόμους Πεθαίνεις με τους ποιητές κάθε ηλιοβασίλεμα τα χέρια σου μυρίζουν απ' τα μαλλιά τους χτυπάει η καμπάνα που δεν πιστεύεις πια σε ξένη αυλή συνομιλείς με το φεγγάρι Σου 'φερε ο Μυλόζ φέτος την άνοιξη την πείνα σου ποιος άλλος μπορούσε να νοιαστεί φουρτούνιασε τη γειτονιά το φιλντισένιο αμάξι του γίνου όμορφη, στα περιβόλια θα σε δείξει Έχεις ένα χαμόγελο από μαργαριτάρια ψαράδες Σικελοί στο ταίριαξαν να το φοράς ψάξε και βρες το πριν σε κλείσει η νύχτα σ' ένα υπόγειο βαθύτερο από τούτο